Anderhalf jaar gelden ontmoette ik hem voor het eerst.
Rijzige gestalte, zwart driedelig pak, zwarte knielange mantel, een snor die
doorloopt tot zijn bakkebaarden, hoge hoed, wandelstok. Mijnheer Epstein-Barr.
Mijn opgelegde reisgezel. Inclusief hutkoffer voor een lang verblijf. Geen
aangenaam gezelschap. Eerst was hij nadrukkelijk aanwezig, nadien eerder op de
achtergrond. Ik was opgelucht toen ik hem eindelijk kon uitwuiven.
En nu is hij terug, mijnheer Epstein-Barr. Eerst had ik hem
niet herkend, de dokter wees me op zijn aanwezigheid. En vertelde me dat hij een
regelmatige reisgezel zou kunnen worden. Ik schrok.
Hij is streng, mijnheer Epstein-Barr. Hij verwacht dat je
hem respecteert, zo niet grijpt hij onmiddellijk in. Hij is tevreden als ik bij
hem in de zetel zit. Of hij vat post naast mijn bed, kaarsrecht in zijn
meegebrachte Louis XV-stoel. “Blijf nog maar een beetje liggen”, zegt hij dan
terwijl hij z’n das herschikt.
Hij reist met me mee op de pendeltrein, mijnheer
Epstein-Barr. Soms laat hij me met rust, soms valt hij me zelfs daar al lastig.
Hij observeert me op mijn werkplek, draaiend aan z’n snor. In stilte, op een
afstandje. Tot hij het welletjes vindt en mijn aandacht eist. Dwingend, geen
ruimte voor onderhandelen.
Hij heeft een hekel aan sporten, mijnheer Epstein-Barr, dat
mag ik niet van ‘m. Een sociaal leven ligt gevoelig. Als ik zijn wensen voor
het vertrek voldoende inwillig, laat hij me gaan. Vaak gaat hij dan zelfs niet
mee. Tot hij vindt dat het lang genoeg heeft geduurd. Dan staat hij daar weer.
Met z’n wandelstok en hoge hoed.
Hij is jaloers op m’n dochters, mijnheer Epstein-Barr. Te veel tijd met hen doorbrengen, zint hem
niet. Boos zet hij dan z’n kraag recht en roept me tot de orde.
Hij laat soms de teugels vieren, mijnheer Epstein-Barr. Maar
vergis je niet. Te uitbundig van mijn verworven vrijheid genieten, wordt
bestraft. De gehandschoende hand trekt de teugels dan net iets strakker aan.
Hij verwacht gehoorzaamheid, mijnheer Epstein-Barr. Ik blijf
beleefd, probeer geduldig te blijven. Niettemin kijk ik uit naar zijn vertrek. Ik
wil zelfs zijn hutkoffer voor hem pakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten